Priroda ograde

Uhvatili su nekog lava i bacili ga u koncentracioni logor gdje je, na svoje iznenađenje, našao druge lavove koji su tamo bili godinama, neki od njih cijeli život, jer su se tamo i okotili. Brzo je upoznao društvene aktivnosti lavljeg logora. Bili su podijeljeni u tabore. Jedan se tabor sastojao od onih koji su privatno vlasništvo htjeli pretvoriti u opšte; drugi je bio poslovni tabor; treći kulturni imao je za cilj da vjerno čuva običaje, predanja i istoriju onih vremena kad su lavovi bili slobodni; četvrti tabor je bio religiozni – njegovi članovi su se sastajali uglavnom da pjevaju dirljive pjesme o budućoj džungli u kojoj neće biti ograde; neki tabori su privukli one koji su po prirodi bili umjetnici; neki su bili revolucionari i sastajali su se da planiraju pobunu protiv onih koji su ih uhvatili ili protiv drugih revolucionarnih grupa. Povremeno bi izbila revolucija i tada bi jedna grupa uništila drugu, ili bi čuvari bili pobijeni, a zatim bi na njihovo mjesto došli drugi.
Kako je istraživao okolinu, novopečeni zarobljenik lav opazi lava koji je izgledao uvijek uronjen u svoje misli, samac koji nije pripadao nijednom taboru i od svakog se držao po strani. Bilo je nešto neobično u tom lavu što je u drugima budilo divljenje i neprijateljstvo, jer je njegova prisutnost budila strah i sumnju u samog sebe.
On reče pridošlici:
“Nemoj pristupiti ni jednom taboru. Te bijedne budale bave se svim i svačim, samo ne bitnim.”
“A šta je to?” upita pridošlica.
“Ispitati prirodu ograde.”